YAVUZER SİNAN CAMİİ
Yavuz Sinan Mahallesi, Ragıp Gümüşpala Caddesi, Yavuz Sinan Cami Sokağı, 1 numaradayer almaktadır. İstanbul’un en eski camilerinden olan bu cami, Fatih’in alemdarlarından Yavuz ErSinan tarafından yaptırılmıştır. İlgili kaynaklar meşhurEvliya Çelebi’nin bu caminin mütevellisi olduğunu söylemektedirler.1 1862, 1905 ve 1960 yıllarında önemlitamirler geçirerek günümüze gelmiştir. H.889/M.1484tarihli Vakfiyesi’nde, nakit olarak 4.000, caminin yakınındaki 18 dükkândan 2.150, 9 odadan 600 ve Erzurum’da bulunan çeşitli köy hisselerinden 5.000 olmak üzere toplam 11.750 akçelik gelirgörülmekte, bundan imama günlük 4,müezzine 3, on cüzhana 10, yağ için 1,mütevelliye de 8 akçe ayrıldığı belirtilmektedir.2 Kâgir caminin bir büyük ve iki küçük kubbesi vardır. Ekrem Hakkı Ayverdi, kubbelerle ilgili olarak şu bilgileri vermektedir: “Mescidin 8,20 m’likkubbesi 8 köşe kaideye oturur. Müstevi köşelerin alt uçları kesik olup yarım huniye benzer bir şekilde nihayetbulur. Üstü ise istalaktitlidir. Huninin üstünde bir sıra yaprak, sonra 2, 3 ve 4 olmak üzere 4 sıra istalaktit, en üstte iki kademeli kıvrım vardır. Bu köşelerin arası birbirinebakan çift bademler ve ortalarındaki takozlarla yapılan devamlı bir kuşak ile bağlıdır. Caminin iç alanı 100 m2 kadardır. Mihrapbasit bir çukurdan oluşmuş, 1970 yılında mermerle kaplanmış, minberi ise 1990 yılında Afyonmermerinden yaptırılmıştır. Kürsüsü ise ahşaptır. Girişi sağ köşeden olan ve ahşap bir merdiven ile çıkılan kadınlar mahfili, giriş kapısının bulunduğu duvarın üstünde olup 4 ahşap direküzerinde oturmaktadır. Cami, 18 pencereden ışık almaktadır. Duvarlar pencere hizasına kadar fayansla döşenmiştir. Minaresi sağda harim ile son cemaat yerinin birleştiği yerde olup tek şerefeli,kapısı kadınlar mahfiline çıkan merdivenin altındadır. Son tamirinde kubbe eteğine, aslına uygun olarak ve ortası düz iki sıra silme yapılmıştır. İç kısma soldaki kapıdan girilmektedir. Bani, en solda, mihrap arkası aralığında metfun bulunmaktadır. Mezar taşında 725 gibi yanlış bir tarihle Yavuz Ersinan’dansöz eden ifadeler yazılıdır.
KAYNAK;
1. Hadîka, c.1, s.135; T. Öz, İstanbul Camileri, c.I, s.118.
2. E.H. Ayverdi, Osmanlı Mi’mârîsinde Fâtih Devri, c.III, s.534–
536.
3. a.g.e., s.534-536.