1927 yılında Bulgaristan’ın Filibe şehrinden gelen bir iki göçmen ailesi Bayrampaşa’nın temelini atmıştır. Halen mevcut olan belediye binasının doğusuna düşen Numunebağ mevkiinde yerleşerek bağcılık ve hayvancılıkla uğraşmışlar; bundan dolayı beldeye “Sağmalcılar” ismi verilmiştir. Buradaki büyük toprakların çok kişi tarafından alınıp ucuza gelmesini sağlamak amacıyla Bulgaristan’daki diğer akrabalarını getirtmeleri nüfus artışının başlamasına sebep olmuştur. 1943 yılında ilk defa muhtarlık seçimi yapılan Bayrampaşa’da 1952 yılında Vatan Mahallesi'nde oturan göçmenlerin meydana getirdiği 26 hanelik bir yerleşim mevcuttur.
1950 sonrasında İstanbul’da başlayan imar faaliyetleri, endüstrileşme, arsa fiyatlarının yükselmiş olması, gecekonduların yıkımı gibi nedenlerle çevrede kırsal yerleşmelerde konut arsası talebi başlamıştır. Bayrampaşa bu kırsal özelliğini; İstanbul’da Aksaray mevkiinde, Vatan ve Millet Caddelerinde 1955’ten sonra yapımına başlanan istimlakler ve İstanbul Belediyesi'nin beldeyi sanayi bölgesi olarak tespit etmesi ile küçük atölye sahiplerinin ucuzluğu ve düzlüğü sebebiyle burayı tercih etmeleriyle kaybetmiş, bu tarihlerde büyük bir nüfus patlaması olmuştur. 1955’ten önce Maltepe civarında mevcut olan 3-4 adet fabrika yeni açılanlar ile birlikte, beldede bir işçi muhitinin oluşmasını sağlamıştır. Bayrampaşa halkının %40’ını teşkil eden göçmenler genellikle Yıldırım, Vatan, Terazidere Mahallelerinde ikamet etmektedirler.
1960 yılında ikinci bir nüfus patlaması olmuştur. Beldenin %30-35’ini teşkil eden Trakya, Karadeniz, Orta Anadolu halkının yanı sıra Yugoslavya’dan gelen göçlerin yarattığı yeni konut ihtiyacı, ilk önce mevcut dokunun dolması, daha sonra da Muratpaşa, Kartaltepe, Yıldırım Mahallelerinin kurulması ile sonuçlanmıştır.
Alınan bilgilere göre, 1960'da 4000-5000 hane, 1965'te 10.000 hane, 1970'te 40.000 hane mevcuttur. Sağmalcılar Belediyesi'nin kuruluş tarihi olan 1963 yılına kadar, önceleri 250 metrekare olan ve daha sonraları halkın talepleri doğrultusunda 100 metrekare ye indirilen hisseli satışlarla, parsel adedi çoğalmıştır. Altyapı sorunu belediyenin kuruluşundan itibaren çözüme kavuşmaya başlamış, önceleri Turunçlu ve Hekimoğlu suyundan faydalanan belde, 1963’te Terazidere’de açılan kuyu ile su problemini halletmeye çalışmıştır. Kanalizasyon çalışmaları, kolera mikrobunun beldeye olan zararından sonra hızlanmıştır.
Bu hızlı konut ve sanayii gelişimine paralel olarak ticaret de belediyenin Yenidoğan Mahallesi'nde oluşu nedeniyle özellikle bu mahalle ile Vatan Mahallesi'nde gelişmiştir. Bununla beraber ticaretin ve küçük sanatların göze çarpan dağınıklığını, sanatkar olarak gelen göçmen halkın oturduğu yere dükkan açmak düşüncesinde oluşuna bağlayabiliriz. Bu dönemde halkın %50 si trikotaj üzerinde çalışmaktadır.
1970 nüfus sayımına göre, 124.085 olan Bayrampaşa nüfusu, bugün 300.000’e yaklaşmıştır. Yeni konut gelişmeleri Yıldırım, Kartaltepe ve Murat Mahallelerinde konut alanlarındaki boşlukların dolması şeklinde olmuştur.
İLÇEMİZİN TARİHSEL YAPILARI
o Çevik Kuvvet Şube Müdürlüğü ve girişindeki tarihi kitabe
o Sadrazam Mustafa Paşa Meydan Çeşmesi
o Ferhatpaşa Çeşmesi:
o Ferhatpaşa Çiftliği:
o Tarihi su kemeri:
o Tarihi su sarnıcı
Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Bayrampaşa
Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerinde, Osmanlı’nın Balkan hakimiyetinin sona ermesiyle birlikte binlerce Müslüman Balkan coğrafyasından, İstanbul ve Anadolu’ya göç etmek zorunda kalmıştır. 1927’de Bulgaristan’ın Filibe şehrinden göç eden ve yöreye ilk yerleşen göçmen grup, bölgede tarım ve hayvancılık yapmıştır. Bu doğrultuda, Velibey (Demirkapı), Ferhatpaşa ve Cicoz çiftlikleri kurulmuş, bugün Numunebağ ve Abdi İpekçi Caddesi olarak adlandırılın alanda bağcılık yapılmıştır. Bayrampaşa’nın gelişip bugünlere gelmesinde Balkanlar’dan göç edenlerin katkısı asla göz ardı edilemez. 1927’de Bulgaristan’dan başlayan, 1950’lerde Makedonya’dan gelen insanlarla artan ve 1960’lı yıllarda Yugoslavya’dan göç eden Boşnaklarla doruğa ulaşan göç dalgası, Bayrampaşa’nın sosyo-kültürel altyapısının oluşmasında fazlasıyla etkili olmuştur. Balkan göçmenlerinin çalışkanlığı, aile bağlarına verdiği değer, Bayrampaşa’nın İstanbul’un en güzel ilçelerinden biri olması yolunda önemli katkılar sağlamıştır.
1927’den itibaren gruplar halinde Bulgaristan ve Yugoslavya’dan gelen göçmenlere ilaveten 1955’te İstanbul’un iki büyük caddesi olan Vatan ve Millet Caddeleri yapılırken evleri istimlake uğrayan vatandaşların çoğunun Sağmalcılar Köyü’ne yerleşmesi, bölge nüfusunun artmasına neden olmuştur. Türkiye’de 1950’den itibaren kendini gösteren kentleşme olgusuna bağlı olarak, Anadolu’dan İstanbul’a göç eden insanların bir bölümü yerleşim yeri olarak Bayrampaşa’yı seçmiştir. Bölgeye 1950’li yıllarda yapılan fabrikalar, Bayrampaşa’nın yerleşim alanı olarak tercih edilmesinde oldukça etkili olmuştur.
Mimar Sinan tarafından İstanbul’un su ihtiyacını karşılamak amacıyla yapılan ve o dönemde aktif durumda olan temiz su kanallarına, binaların atık su giderlerinin hatalı bağlanması sonucu semtte kolera salgını baş göstermiştir. Salgına bağlı olarak çok sayıda insan yaşamını yitirmiştir. Dönemin yöneticileri tarafından, Sağmalcılar adının zihinlere kolera sözcüğüyle birlikte yerleştiği düşünülerek, Dördüncü Murad’ın sadrazamlarından Bayram Paşa’nın burada bir çiftlik sahibi olmasından esinlenilerek Sağmalcılar adı, 1978’de Bayrampaşa olarak değiştirilmiştir.
1970 öncesinde tarıma dayanan bir ekonomisi olan Bayrampaşa, 1970 sonrası hızlı kentleşmeye bağlı yoğun göç sonucunda, ekonomisi sanayi ve ticaret ağırlıklı bir ilçe olmuştur. Ağır bir sanayisi olmayan Bayrampaşa'da, sanayi; yedek parça, otomobil tamiri, kalıpçılık, elektrik elektronik parça üretimi, hırdavat alet üretimi, plastik döküm, soğuk demir işlemesi, talaşlı üretim, tekstil gibi alanlara yönelmiştir. Günümüzde Bayrampaşa’da tarım alanı mevcut değildir.
Tarihi eserler bakımından önemli bir yeri olan ve bugün Çevik Kuvvet Şube Müdürlüğü hizmet binası olarak ayrılan Maltepe Askeri Hastanesi, 1827’de yaptırılmıştır. Bina dört cephelidir. Orta yerinde büyük bir avlusu vardır. Ön cephesi tek, öteki yönleri ikişer katlıdır. Tavanları yüksek, odaları ve koğuşları geniştir. 1922’de lağvedilen hastane bir müddet askeri okul ve daha sonra kışla haline getirilerek 66. Tümen’in karargahı olarak kullanılmıştır. Ferhat Paşa Çiftliği 20. yy başlarında merhum İbrahim Turhan tarafından ilçemize kazandırılmıştır. Balkan Harbi yıllarında Selanik’ten Türkiye’ye gelen İbrahim Turhan, Litros’a bugünkü Esenler gelir. Bu bölge o yıllarda Rum köyüdür. İbrahim Turhan bu bölgeye Türklerin yerleşmesinde öncülük eder ve geniş bir arazi satın alarak burada bir çiftlik yaptırır. Cihan Padişahı Kanuni Sultan Süleyman’ın emriyle Koca Sinan tarafından Bayrampaşa’da yapılan su terazilerinden ve su maslaklarından günümüze pek az iz kalmıştır.
Mayıs 1994’te Bayrampaşa’da hizmete giren Büyük İstanbul Otogarı, İstanbul’un en büyük ulaşım noktasıdır. Günde yaklaşık 15 bin otobüsün hareket etmesine imkan veren Büyük İstanbul Otogarı’nda 5 binden fazla kişi istihdam edilmektedir. Halen 200'e yakın adet acente, 400 civarı otobüs firması ve 400'e yakın işyeri otogarda faaliyetlerini sürdürmektedir.